Onlangs had ik een gesprek met ouders.
Ze gaven aan dat de man niet zo goed kon praten over de dingen waar ze thuis met hun dochter tegenaan liepen.
De verklaring daarvoor was dat praten niet in zijn ‘systeem zit’.
Deze uitspraak hoor je regelmatig. Mensen passen het regelmatig toe. Vaak zegt iemand het zonder er echt over na te denken.
Maar weten ze ook hoe je deze opmerking eigenlijk kan verklaren?
Ik ben van mening dat het veel gevallen klopt.
Als je het echt eens systemisch gaat bekijken is het te verklaren als
‘Ja dat zit inderdaad niet in je systeem’.
Waarom?
Omdat je het domweg niet meegekregen hebt van de mensen uit je systeem.
En hoe kun je jezelf iets eigen maken als niemand uit jouw systeem jou het voorbeeld heeft gegeven?
Iedereen behoort altijd tot een systeem, jouw gezin, jouw familie, de vrienden om je heen, het team waarmee je werkt of sport.
Iedereen in het systeem heeft zijn eigen plek en zijn eigen rol.
Ga je het bekijken vanuit bijvoorbeeld een sportteam waar je deel vanuit maakt, elke speler heeft zijn eigen positie en zijn eigen rol in dit spel.
Zo werkt dat precies hetzelfde in een gezin.
De man uit het voorbeeld komt hoogstwaarschijnlijk uit een gezin waarin praten over wat je voelde niet werd gedaan, niet kon of niet mocht. Hij heeft het niet meegekregen vanuit zijn systeem.
Praten zit dus inderdaad niet in zijn systeem... Maar door dit nu wel te gaan doen, voegt hij het toe aan zijn systeem. Zijn kinderen krijgen nu wel het voorbeeld om dit te doen.
Klinkt best logisch toch?
Mocht je deze opmerking binnenkort eens maken of horen van iemand, denk er dan eens verder over na. In de meeste gevallen is het goed te verklaren
Reactie plaatsen
Reacties